Ενώ έπεφτε το χιόνι.
Σαμίμ Σαρίφ


Το μυθιστόρημα αυτό μας ταξιδεύει στις παγωμένες γωνιές της Ρωσίας του Στάλιν, μεταβαίνει στην αποσταλινοποιημένη Ρωσία κ τον Ψυχρό Πόλεμο κ καταλήγει στην Βοστόνη του σήμερα.
Η Σαμίμ Σαρίφ, με την ιλιγγιώδη πένα της μας περιγράφει με περισσή ακρίβεια την κατάσταση στην σταλινική Ρωσία, τις αντιξοότητες της εποχής, την παρανοική δίψα του Στάλιν για εξουσία, καταλήγωντας στα τρομακτικά επακόλουθα που μπορούν να έχουν οι πράξεις μιας προσωπικότητας σαν αυτής.
Καλλιτέχνες κ διαννοούμενοι φυλακίζονται κ εκτελούνται εξαιτίας της αντίδρασης τους προς το σταλινικό καθεστώς.
Παιδιά χάνουν τους γονείς τους που κατηγορούνται αδικώς ως εχθροί του λαού....
Ένα απ' αυτά τα παιδιά είναι κ η Κάτια, μια εκ των ηρώων του βιβλίου.
Μια τραγική, μα παραλληλα τόσο γοητευτική μορφή, που στοιχειώνει τη φαντασία του αναγνώστη, ακόμη κ με το πέρας της ανάγνωσης.
Μια ιστορία αγάπης κ μίσους γεννιέται ανάμεσα σ'αυτην κ τον Αλεξαντρ, ο οποίος αποτελεί τον κύριο χαρακτήρα του βιβλιου.
Μια προσωπικότητα άρτια διαμορφωμένη απ την Σαρίφ, μια ευγενική κ καλοσυνάτη μορφή, που προσδίδει μια νότα ελπίδας κ αισιοδοξίας στην τραγικότητα της όλης κατάστασης.
Στο μυθιστόρημα αυτό συναντάμε το μίσος που γεννά ο πόλεμος κ την εκδίκηση ως λογικό επακώλουθο αυτού. Οι ήρωες διέπονται απ'τα δυο αυτά συναισθήματα κάτι που στον αναγνώστη φαίνεται πλήρως λογικό, διότι η Σαρίφ δίνει την πλήρη αιτιολόγηση για τη δημιουργία τους. Τον πόλεμο.
Συνάμα όμως όσο κυλάει η ανάγνωση διαβλέπει κανείς αγνά κ καλοπροαίρετα συναισθήματα, αγάπη, έρωτα φιλία.
Ένα μυθιστόρημα βασισμένο σε αλήθειες που ίσως ακόμη κάποιοι αρνούνται να συνειδητοποιήσουν, ένα θλιβερό μα παραλληλα με μια αισιοδοξη χροια μυθισορημα. Ένα βιβλιο που συναρπαζει.
Το συνιστω ανεπιφυλακτα .