Χρωματα

Ζούμε στην εποχή της διαφοροποίησης.

Θρησκείες, φυλές, χρώματα.

Όμορφα που είναι τα χρώματα.

Πιάνεις με την άκρη του πινέλου σου την παχύρευστη δομή τους

κ δημιουργείς κόσμους.

Αλλοτινούς κ μελλούμενους.

Υπαρκτούς κ φαντασιακούς.

Πετάς σε ουρανούς ατέλειωτους κ ακουμπάς σε θάλασσες βαθιές.

Μόνο με χρώματα.

Σαφώς υπάρχουν κ άλλα, που δε τοποθετούνται σε καμβάδες .

Άλλα, που καθορίζουν ανθρώπινες ζωές, δίχως τη θέληση τους.

Χρώματα, που σε κάνουν να στραβοκοιτάζεις όποιον τα “φοράει” στο δρόμο.

Αυτά που σε ωθούν να αποτραβηχτείς, για να μην τα αγγίξεις.

Αυτά τα χρώματα ευθύνονται για το ρατσισμο, όχι οι άνθρωποι.

Ποιον κοροιδευεις ? Φυσικα κ ειναι οι ανθρωποι οι υπευθυνοι.

Αυτοι που ειναι μεγαλωμενοι ετσι, που τρεμουν τη διαφορετικοτητα κ που δεν εκαναν τιποτα για να αλλαξουν αυτη την κακια “συνηθεια”. Απλως εφησυχαστηκαν στην ανωτεροτητα τους να γεννηθουν λευκοι αντι για μαυροι, κιτρινοι, πρασινοι, τρικολορε.....

Ισως παλι να μη φταινε εξ ολοκληρου αυτοι, αλλα η εποχη που ενισχυει τις φυλετικες κ αλλου ειδους διακρισεις. Ετσι, γιατι τη συμφερει. Γιατι δε θα ταν ωραιο να υπαρχει ισοτητα κατα τη γνωμη της.

Γιατι οπως κ να το κανουμε δε γεννηθηκαμε ισοι.

Χωρις αυτο να σημαινει πως ειναι κακο. Εν αντιθεσει αυτη η ανισοτητα ειναι τοσο μα τοσο ενδιαφερουσα. Εχεις χιλιαδες καινουρια πραγματα να μαθεις καθημερινα απο τους “αλλους”, απ τους μη ιδιους με σενα. Μονο που σκεφτομαι πως μπορει να ημαστε ολοι ομοιοι με πιανει ανια.

Γοητευσου λοιπον απ την ανομοιογενεια που επικρατει γυρω σου. Απολαυσε την, αποκτησε γνωσεις.

Μη την αποριπτεις. Δες ποσο ομορφος ειναι ενας καμβας ποτισμενος με πολλα χρωματα.

Ποσο βαρετος ειναι ενας απλος λευκος καμβας.