Πολυχρωμοι καμβαδες

Τίποτα σε αυτόν τον κόσμο δεν είναι ίδιο κ απαράλλαχτο με κάτι άλλο.

Όλα είναι μοναδικά κ διαφορετικά.

Τα λουλούδια, τα δέντρα, οι άνθρωποι.

Όλα έχουν ξεχωριστό μέγεθος, σχήμα, χρώμα.

Όμορφα που είναι τα χρώματα.

Πιάνεις με την άκρη του πινέλου σου την παχύρευστη δομή τους

κ δημιουργείς κόσμους.

Αλλοτινούς κ μελλούμενους.

Υπαρκτούς κ φαντασιακούς.

Πετάς σε ουρανούς ατέλειωτους κ ακουμπάς σε θάλασσες βαθιές.

Μόνο με χρώματα.

Σαφώς υπάρχουν κ άλλα χρώματα, που δε τοποθετούνται σε καμβάδες .

Άλλα, που καθορίζουν ανθρώπινες ζωές, δίχως τη θέληση τους.

Χρώματα, που σε κάνουν να στραβοκοιτάζεις όποιον τα “φοράει” στο δρόμο.

Αυτά που σε ωθούν να αποτραβηχτείς, για να μην τα αγγίξεις.

Αυτά τα χρώματα ευθύνονται για το ρατσισμό, όχι οι άνθρωποι.

Ποιον κοροϊδεύεις ? Φυσικά κ είναι οι άνθρωποι οι υπεύθυνοι.

Αυτοί που είναι μεγαλωμένοι έτσι, που τρέμουν τη διαφορετικότητα κ που δεν έκαναν τίποτα για να αλλάξουν αυτή την

κάκια “συνήθεια”. Απλώς εφησυχάστηκαν στην ανωτερότητα τους να γεννηθούν λευκοί αντί για μαύροι, κίτρινοι, πράσινοι,

τρικολόρε.....

Ίσως πάλι να μη φταίνε εξ ολοκλήρου αυτοί, άλλα η εποχή που ενισχύει τις φυλετικές κ άλλου είδους διακρίσεις.

Έτσι, γιατί τη συμφέρει. Γιατί δε θα ταν ωραίο να υπάρχει ισότητα κατά τη γνώμη της.

Γιατί όπως κ να το κάνουμε δε γεννηθήκαμε ίσοι.

Χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι κακό. Εν αντιθέσει αυτή η ανισότητα είναι τόσο μα τόσο ενδιαφέρουσα. Έχεις χιλιάδες

καινούρια πράγματα να μάθεις καθημερινά από τους “άλλους”, απ τους μη ίδιους με σένα.

Μονό που σκέφτομαι πως μπορεί να ήμαστε όλοι όμοιοι με πιάνει ανία.

Γοητεύσου λοιπόν απ την ανομοιογένεια που επικρατεί γύρω σου. Απόλαυσε την, απόκτησε γνώσεις.

Μη την απορρίπτεις. Δες πόσο όμορφος είναι ένας καμβάς ποτισμένος με πολλά χρώματα.

Πόσο βαρετός είναι ένας απλός λευκός καμβάς.